تکه تکه چوب ، برگ برگ تاریخ هنر معرق را ثبت میکند و از پنج هزار سال قبل ، سر انگشتان هنرمند تکه‌های چوب را به زخمه‌های اره میسپارد تا اثری ماندگار وگره عشق رارقم بزند. پیشینیان این رشته با سرکشیدن جرعه‌های عشق همراه با چشمانی نافذ و دستانی ظریف و لبریز از تجربه‌ای کهن نقوش را ترسیم می‌کنند تاچوب ، این ودیعه زنده تاریخ با تحمل ضربات دستان هنرمند که هر لحظه برتن عریانش ردی تازه به جا میگذارد حیاتی جاودانه بخشند .

Each piece of timber records every sheet of marquetry art history and since 5 thousand years ago, the fingertips of the artist have exposed the pieces of wood to the plectrums of saw to create an everlasting master piece of love bond. Having trenchant eyes along with delicate hands and full of ancient experience, the predecessors of this field drew the figures by sipping the swigs of love so that wood, this living fideism of history, becomes immortal by enduring the strokes of the artist’s hands, on its bare body.